Άτεχνα τρένα

Ότι κι αν είπα δεν άκουσες

ότι κι αν ένιωσα δεν είδες

όσα σημάδια κι αν άφησες

δεν θα μου γίνουν ρυτίδες.

Είναι σοφό το ξημέρωμα

σαν του δασκάλου την πένα

όσα κι αν είπες ξεπέρασα

μπήκα σε άτεχνα τρένα.

Όλα τα όνειρα ξέφτισαν

μέχρι κι η αλλόκοτη φέξη

όσα οι μοίρες δεν σκέφτηκαν

στα 'χει το αύριο πλέξει.

~Άγγελος Μητσόπουλος

Μαριονέτα στο χιόνι

Ο δρόμος της ζωής μακρύς. Ξεκινάει και τελειώνει με μια ανάσα. Συλλέγεις εμπειρίες συνεχώς. Άλλες τις κρατάς κι άλλες τις πετάς.

Η ζωή είναι ωραία αλλά και μικρή για να αναλώνεσαι σε ανούσιες σκέψεις και πράγματα, που όχι μόνο δεν σε γεμίζουν, αλλά σε καταπονούν συναισθηματικά. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Αυτό θα το λέω συνέχεια, μήπως και το πιστέψω. Γινόμαστε αφελείς, άπληστοι. Δεν έχουμε υπομονή. Ξοδεύουμε την ενέργειά μας σε άσκοπες πράξεις.

Το αύριο ένα συνεχές σήμερα.

Η φύση δεν κάνει λάθη, σε αντίθεση με τον άνθρωπο που σφάλλει συνεχώς. Κάτι δεν έχουμε διδαχθεί καλά ή δεν θέλουμε να το καταλάβουμε. Σκέψεις πάνε κι έρχονται.

Κάθε δυστυχία ξεκινά από μια σκέψη που, αν δεν την κάψεις, θα απλώσει τα πλοκάμια της και θα ριζώσει. Το μυαλό σού παίζει παιχνίδια. Είναι και αυτές οι ατέλειωτες συνήθειες που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα μας. Άλλες μπορούμε και τις εγκαταλείπουμε κι άλλες γίνονται οδηγοί στη ζωή μας.

-Άγγελος Μητσόπουλος-

(Καλοκαίρι στην ψυχή, 2015)

Vacuum

Το πιο ρεαλιστικό που έχω ακούσει 

για το θάνατο και τη "μετά θάνατον ζωή" είναι αυτό:

"Όπως δεν θυμόμαστε τίποτα πριν τη γέννηση μας, 

έτσι είναι και μετά το θάνατο."

~Άγγελος Μητσόπουλος