Κυριακή 26 Ιουλίου 2015

Απορίες


Δεν άκουσες τι σου είπα,
αλλά δεν με ξαναρώτησες,
επιδίωξες να νιώσεις για λίγο παντογνώστης.
Δεν ήθελες να θίξεις απορίες
που θα σε βάζαν στόχο στους πρωινούς διαξιφισμούς.

Ξεσήκωσες παλιούς φίλους και τους απείλησες,
για να καταχωνιάσουν τις φήμες
που ακόμη σε βαραίνουν...
γιατί γνωρίζεις καλά ότι το σφάλμα δεν συγχωρείτε,
αν επαναληφθεί.

Συνέχισες την  καθοδική πορεία...
σκηνοθετώντας νεοφανή ψεύδη,
μήπως και σε πιστέψω.

Όταν όμως εξάντλησες τα μυθεύματα,
άρχισες να μοιράζεις κάλπικες συγγνώμες,
κατάλαβες όμως πως ήταν αργά για εξηγήσεις.

~Άγγελος Μητσόπουλος

Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

Πεπρωμένο


Ένα βήμα πριν την αποθέωση.
Ένιωσα την αναπνοή τόσο κοντά,
που η καρδιά μου, φαινόταν
σαν να είχε σταματήσει.

Όλα έμοιαζαν με ψέμα.
Εξάλλου η ζωή, μας δοκιμάζει.
Το μονοπάτι της ποίησης
είναι μια αέναη πρόκληση.
Μπορεί να σε χαρακτηρίσουν.
Σίγουρα θα σου προσδώσουν 
κάποιο όνομα.
Θα σου αλλάξουν ταυτότητα.
Αλλά εσύ θα έχεις καταθέσει την ψυχή
και κανείς δεν θα είναι άξιος 
να σου πει πως δεν έζησες.

Συλλέγεις κομμάτια
από εμπειρίες που κρέμονται
από τη λήθη της μέρας,
όπως η αράχνη από τον ιστό της.

Ένα βήμα πριν την αγκαλιά σου.
Όλα θα κρινόταν από μια ματιά.
Όχι πως θα έχανες κάτι αλλά ήθελες
να βασανίσεις το μυαλό σου.
Με ασήμαντους κανόνες 
και επιπόλαιους περιορισμούς,
που δεν αφήνουν να ξεδιπλωθεί
το πεπρωμένο σου.
Άσε τα μάτια να περιφέρονται
ελεύθερα, στον έσω και έξω κόσμο.

~Άγγελος Μητσόπουλος

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2015

Είμαι εδώ


Είμαι εδώ...
... γι' αυτούς που έχουν φωνή.
Αλλά δεν τους δόθηκε η ευκαιρία
να μιλήσουν. Να πουν τις ιδέες τους.
... γι' αυτούς που κοιτάνε,
αλλά δεν βλέπουν τη ζωή.
Διστάζουν να αλλάξουν τις στιγμές.
... γι' αυτούς που έχουν όνειρα,
αλλά κάποιοι τους τα κλέβουν.
Τους βοηθάω να ζήσουν.
... για την αγάπη, μεταξύ μας.
Όλα τα άλλα, κάνω πως δεν τα βλέπω.
Αλλά ξέρω πως μας κρατάν αιχμαλώτους.
Μέχρι ν' ανάψει η φλόγα, που μας ξεσηκώνει.

Κάποια μέρα θα φύγω, γεμάτος ήχους.
Γεμάτος χρώματα και στιγμές.
Θα χουν τη μυρωδιά των φιλιών μας.
Δεν θα αποφασίσω εγώ, πότε.
Μόνο αυτό που μας ώθησε 
σ' αυτή τη σιωπή.
Μας αφήνει να αποφασίζουμε.
Πότε και σε ποιον θα μιλάμε.
Έμεινα εδώ... για σένα
και γι' αυτούς που με ανέχονται.

~Άγγελος Μητσόπουλος

Κυριακή 19 Ιουλίου 2015

Χωρίς ονόματα


Όταν προσμετρήσω το ζην.
Όταν βιώσω τη μετά ζωή, ζωή.
Δεν θέλω να κλάψει κανείς.
Ούτε ένα δάκρυ μη χαραμίσετε
για μένα. Έζησα γεμάτες στιγμές.

Ούτε μία πέτρα μην υποδεικνύει 
που βρίσκομαι.
Αρκεί που ήμουν εδώ για καιρό.
Μη γυρέψετε αιτίες και ευθύνες.
Κανείς δεν φταίει. Δεν συνέβη κάτι κακό.

Εξελίσσεται η ζωή σε άλλη μορφή.
Χωρίς ονόματα και ιδιότητες.
Αλλά ο σίγουρο είναι πως
θα με ταξιδεύει η ψυχή.

Ζήστε μόνο εδώ και μόνο στο τώρα.
Τα υπόλοιπα θα έρθουν,
την κατάλληλη στιγμή.
Αυτή που εσύ θα αποφασίσεις.

Κοίτα ένα λουλούδι, αυτό είναι ζωή.
Κοίτα τη θάλασσα, αυτό είναι ζωή.
Κοίτα τον ήλιο, αυτό είναι ζωή.
Κοίτα την ψυχή σου, αυτή σου δίνει ζωή.

~Άγγελος Μητσόπουλος

Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015

Η φλόγα της ψυχής


Η ψυχή εκπληρώνει τα όνειρα,
δεν εγκαταλείπει τις φιλοδοξίες σου,
αρκεί να ζεις με πάθος
και να απελευθερώνεις τις σκέψεις.

Κράτα άσβεστη τη φλόγα της ψυχής!

Ο βοριάς δεν μπορεί να τη σβήσει,
ελέγχει αυτή τη φλόγα της,
ακόμη κι όταν τρεμοπαίζει,
και την κατάλληλη στιγμή δυναμώνει
και είναι ικανή να κάψει καθετί κακό.

~Άγγελος Μητσόπουλος