Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Κριτική για το "Μάθε, ζήσε, χτίσε"

Ένα μεγάλο ευχαριστώ, από μένα για την ζεστή σου παρουσία απόψε κοντά μας, στην Νέα Σμύρνη. Εύχομαι όλα τα όνειρά σου να γίνουν πραγματικότητα, και τα λόγια που έχεις ζωγραφίσει μέσα στο βιβλίο σου, να γίνουν στόχος ζωής, που θα βοηθήσουν πολλούς ανθρώπους, να ξεφύγουν από την θλιβερή καθημερινότητα. Δεν πρόλαβα να διαβάσω πολλά μέσα σε μία ώρα, αρκετά όμως, για να καταλάβω, ότι είσαι ένας Άγγελος, που απλά έχει όνειρα, για ένα καλύτερο αύριο για τους συνανθρώπους του!!!

Ταξιδεύοντας προς το αύριο, από τότε που γεννήθηκα, έμαθα την ζωή, έξω μακριά από τα σχολεία, από τα τυπικά διδαγμένα μαθήματα. Έμαθα την πραγματική ζωή, μέσα από την δική μου ύπαρξη και των άλλων ανθρώπων. Διάβασα στα μάτια της την αγάπη, ή την απόρριψη. Οχι απέναντι σε μένα απαραίτητα, αλλά απέναντι σε ότι μας έχει χαρίσει ο Θεός. Συμβιβάστηκα με πολλά, με όλα αυτά που θεώρησα, ότι θα γινόντουσαν μάθημα ζωής σε μένα για να το μεταδώσω αργότερα στα ίδια μου τα παιδιά.

Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

Λέξεις ικμάδας...


Όταν έχεις ένα όνειρο, πρέπει να το κυνηγάς, να εκπέμπεις ζωτικότητα, προσπαθώντας να φτάσεις στη κορυφή της ζήσης. Είναι πολύ ωραίο το συναίσθημα που νιώθεις, όταν τα όνειρά σου γίνονται πραγματικότητα. Ένα τέτοιο όνειρο, είναι η Ικμάδα… η οποία αποτελείται από βιώματα, ιδέες και γεγονότα που έχω βιώσει στη διαδρομή της ύπαρξής μου. Είναι ίσως, η αφορμή για να βρεθούμε όλοι μαζί και να επικοινωνήσουμε. Όλο αυτό που συμβαίνει, πηγάζει από την επιθυμία μου, να αλλάξω τον κόσμο και να βελτιωθεί η ζωή όλων μας. Επιθυμώ, να βοηθήσω ανθρώπους, ώστε  να ξεκινήσουν τον δικό τους αγώνα. Τη δική τους ζωή, μέσω της δύναμης της ψυχής τους. Ο Γκάντι είχε πει «Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο.» Αυτό πρέπει να κάνουμε όλοι, αλλαγές… να αγαπάμε πραγματικά, να βοηθάμε κάποιον που έχει ανάγκη την αρωγή μας. Να διαβάζουμε βιβλία, ώστε να παίρνουμε ιδέες από τη σοφία που αποτυπώθηκε στις σελίδες τους, ανά τους αιώνες. Τριάντα λεπτά μελέτης την ημέρα θα φέρουν μια τεράστια και υπέροχη διαφορά στη ζωή σας, επειδή πολύ σύντομα θα αρχίσετε να ανακαλύπτετε τα απέραντα αποθέματα της γνώσης που είναι στη διάθεσή σας. Έχουμε ανάγκη από επικοινωνία, έχουμε ανάγκη από την επαφή με τη φύση ώστε να βυθιστούμε στη γαλήνη της. Δυστυχώς όμως, δεν αφήνουμε τα συναισθήματά μας να εκφραστούν. Ας χορέψουμε, ας τραγουδήσουμε, ας γελάσουμε, ας διοργανώσουμε ένα δείπνο, ας αθληθούμε… Πόσοι έχουμε αφεθεί στη βροχή;

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

Το αίσθημά σου, το μεγάλο


 Τους λες τι νιώθεις
κι αυτοί τρομάζουν
με αντιθέσεις
σε δοκιμάζουν.

Δεν σε πιστεύουν
αν πεις το άλλο
το αίσθημά σου
το πιο μεγάλο.

Να λες τι νιώθεις
και ας, σε καίνε
κλεμμένες λέξεις
ασ' τους να λένε.

Και βλέπεις άλλα
που δεν τα είπα
και σκέψεις κάνεις
από συνήθεια.

~Άγγελος Μητσόπουλος

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Φοβήθηκες




Σου έδωσαν να παίξεις ρόλους,
σου είπαν να επινοήσεις δικά σου γνωμικά,
αλλά δεν άρθρωσες λέξη.

Φοβήθηκες…
να βάψεις τα μάτια σου με μολύβι,
όμως δεν φοβάσαι…
να γράφεις στους τοίχους κλεμμένα λόγια.

Φοβήθηκες…
να κοιτάξεις στα μάτια τον κομπάρσο,
αλλά δεν δίστασες
να σφραγίσεις την πόρτα στα έφηβα σμήνη.

Φοβήθηκες…
να κλάψεις για την αγάπη,
όμως δεν αισθάνθηκες ενοχές
όταν χλεύαζες τη δυστυχία του τρελού.

Δεν έπαιξες το σενάριο της ζωής με πάθος,
απλώς άρπαξες έτοιμες ιδέες.
Και μετά απ’ όλα αυτά
απαιτείς να λέγεσαι άνθρωπος.

~Άγγελος Μητσόπουλος

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014

Λόγια ποιητών


Κάνω παρέα με τ’ αστέρια,
μιλάμε για ώρες χαμηλόφωνα,
μη μας ακούσει το φεγγάρι
και πληγώσει τη νύχτα,
γιατί κι η σιωπή προδίδει.

Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

Απορίες…


Πόση έμπνευση μπορεί να σου κληροδοτήσει ένας δρόμος, μια διαδρομή;
Πόση ώρα μπορείς να περπατήσεις στο μονοπάτι της μοναχικότητας;

Μετράω το χρόνο με τα σύννεφα και με το πόσες φορές επιτρέπουν στον ήλιο να με φωτίσει. Έρχονται σκέψεις και λέξεις στο μυαλό, που δε μ αφήνουν να ησυχάσω.
Δεν προλαβαίνω να αποτυπώσω στο χαρτί όσα περνάνε από τη σκέψη μου.
Είναι ώρα αιχμής, γίνεται πανικός στο μυαλό μου, κάποιες λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Αν τις ακούς από ανθρώπους που δεν τις έχουν νιώσει…

Να μία. Θεός. Και δεν μιλάω για θρησκεία.
Έχουμε κάνει θεό το χρήμα. Ναι, είναι ένα μέσο, αλλά όχι να καθορίζει τη ζωή και τα συναισθήματά μας. Και το αυτοκίνητο μέσο είναι –μεταφορικό- αλλά μπορείς να κινηθείς και με τα πόδια. Πιο αργά, σίγουρα. Αλλά γιατί να βιαστείς; Όποιος βιάζεται σκοντάφτει δεν λένε…. Έρχονται στιγμές που οι παροιμίες γίνονται πραγματικότητα και τότε είναι που λες «κάποιος μου κάνει πλάκα». Αλλά δεν έχεις καταλάβει πως εσύ κοροϊδεύεις τον εαυτό σου.

Ποιος νοιάζεται αν εσύ σήμερα, εδώ που είσαι, πονάς;
Τι σημασία θα έχει αυτό μετά από 50 χρόνια;
Θα ξεχαστούν όλα αυτά και θα γίνουν πάλι τα ίδια λάθη. Πάλι η αλήθεια θα χαθεί σκαρώνοντας ένα νεοφανή ψέμα. Ίσως μείνουν κάποια βιβλία να θυμίζουν σε κάποιους πως πέρασες κι εσύ από το ταξίδι που λέγεται ζωή.
Ήρθαμε στη ζωή σαν επισκέπτες και κάποια στιγμή θα φύγουμε. Αλλά το εισιτήριο το έχουμε, το κρατάμε, ποιο είναι άραγε;

Μπορεί να κοιτάμε το ίδιο βουνό, αλλά να βλέπουμε διαφορετικά πράγματα. Εσύ βλέπεις χώμα και δέντρα. Εγώ βλέπω ποιήματα στα φύλλα και στίχους στις κορυφές. Κάποιες φορές απλά κοιτάς με τα μάτια για να ξεφύγεις από περαιτέρω εξηγήσεις και δεν βλέπεις με την ψυχή σου την ουσία.

Τίποτα δεν αλλάζει αν δεν κινηθείς, αν δεν επιμείνεις, αν δεν φωνάξεις.
Αναζητάς νέες ασχολίες, νέους τίτλους –σε βιβλία και τραγούδια-, νέα πρόσωπα, νέες ιδέες. Συνέχισε να λύνεις απορίες, μέσα στις πορείες της ζωής που εσύ χαράζεις. Καλή αρχή λοιπόν σε όσους δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη να ζουν και σ αυτούς που άφησαν στη μέση το όνειρό τους. 

-'Αγγελος Μητσόπουλος-